Ας είμαστε δίκαιοι...
Η πρόταση ανάπλασης στην Πλατεία Νυμφών στη Βουλιαγμένη είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση μελέτης. Μοντερνα αντίληψη για το δημόσιο χώρο , ισορροπημένη χρήση πρασίνου και σκληρων επιφανειών , εκμετάλλευση του χωρου ως σημείο αναφοράς και ανοιγμα προς το θαλάσσιο μέτωπο. Επιπρόσθετα, θα επρεπε κάποιος να επικροτήσει την πρόθεση να καταστεί περισσότερο ελκτική η Πλατεία για ανθρώπινη δραστηριότητα. Αυτά τα στοιχεία μεταξύ άλλων όπως και η χρήση πρωτότυπων , συχρονων υλικών κατασκευής , η δυνατότητα ανάπτυξης και ζωογόνησης της εμπορικής δραστηριοτητας γύρω από την πλατεία είναι δείγματα μιας πολύ καλής πρότασης.
Μια πρότασης όμορφη και λειτουργική.
Μια πρότασης ιδανική να εφαρμοστεί στην Πλατεία...Βαθης ή στην Πλατεία του Γκύζη.
Η Βουλιαγμένη όμως δεν είναι γειτονιά του Κέντρου της Αθήνας. Η επιλογή μιας αστικού τύπου εφαρμογής μιας πρότασης ανάπλασης σε δημόσιο χώρο μεταβάλλει το χαρακτήρα του χώρου. Σε ένα περιαστικό προάστιο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως είναι η Βουλιαγμένη η πρόταση αυτή φαντάζει και ΕΙΝΑΙ παράταιρη. Ξένη προς τη φυσιογνωμία της. Επιπλέον είναι μια πρόταση που ενισχύει δραστηριότητες που ούτε είναι ζητούμενο για την περιοχή. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που παρά τις δύο έως τώρα διαβουλέυσεις και την τρίτη σημερα διαβούλευση οι αντιδράσεις των κατοίκων αντι να μειώνονται φουντώνουν. Παρότι η Δημοτική Αρχή διατείνεται ότι ενσωμάτωσε το 90% των προτασεων των πολιτών. Γιατι ακριβώς εκείνο το 10% που δεν ενσωμάτωσε στην πρόταση, είναι που καθιστά την πρόταση μελέτης μια βίαιη αλλοίωση της φυσιογνωμίας της περιοχής.
Πολλοί είναι αυτοί που αναζήτησαν τα κίνητρα της επιμονής του Δημάρχου να υπερασπιστεί τον πυρήνα αυτής της λύσης. Κάποιοι είδαν μια εργολαβίστική λογική κρίνοντας από το κατασκευαστικό κομμάτι ενώ αλλοι εξέλαβαν την πρόταση ως εναν <<Δούρειο Ίππο >> , έναν μοχλό προώθησης συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται γύρω από την πλατεία. Μπορεί αυτά να είναι βάσιμες υποψίες , μπορεί να είναι και αντιπολιτευτικές υπερβολές. Βεβαιο είναι όμως πως ανεξάρτητα από τα κίνητρα η πρόταση είναι αταίριαστη με τη Βουλιαγμένη και τον διαχρονκό χαρακτήρα της και ως τετοια πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και να ανατραπεί....
Στα αξιοσημείωτα είναι και η κινητοποίηση μεγάλης , πλειοψηφικής μερίδας των κατοίκων της περιοχής που αντιδρούν στα σχέδια ανάπλασης όπως προτείνονται. Ειναι λάθος να εκληφθεί αυτή η κίνηση ως αποτελεσμα του οτι ο Δήμαρχος δεν παιρνει ψηφους στη Βουλιαγμένη. Εξάλλου όπως δείχνουν και τα γεγονότα πρόκειται για αντιδρασεις καθαρά οργανωμενες από τα κάτω με την επίσημη αντιπολίτευση να ακολουθεί τα γεγονότα χωρίς να συμβάλλει στην εξελιξη τους. Η συλλλογή υπογραφών όπως και η δημοσιοποίηση των αντιδράσεων σε μέσα πανελλαδική εμβέλειας είναι κάποιες κινήσεις. Μπορούν να γίνουν και περισσότερα. Φυσικά δεν έγινε εξέγερση στη Βουλιαγμένη ούτε θα γίνει. Αυτονόητη αντίδραση προέκυψε.
Ας έχουμε πάντα υπόψη πως σε όλον το κόσμο τα εργα που αναβαθμίζουν ή παρεμβαίνουν στον χώρο είναι αποτελεσμα σοβαρής συζητησης , χωρίς προαποφασισμένες λύσεις αλλά προιόν σύνθεσης. Η λογική της μακέτας για μελλοντική προεκλογική χρήση ή οι φαραωνικές προτάσεις - ας μην παραβλέψουμε πως η ανάπλαση της Πλατείας Νυμφών συνοδεύεται και από μια πεζογέφυρα - είναι λογικές πολιτικάντικες. Μεχρι τώρα ένα μεγάλο μέρος των προτάσεων της Δημοτικής Αρχής κινείται ακριβως σε αυτόν τον άξονα. Μακρια από τις ανάγκες των πολιτών αλλά κυρίως αντιμετωπίζοντας τον πολίτη με την υπεροψία αυτού που ασκεί την εξουσία.
Αν λοιπόν η Δημοτική Αρχή θελει να επιβάλλει τις εμμονές της γυρω από τα ζητήματα του χώρου , αν η παλιά μομφή που τη συνοδεύει ότι επιδιώκει την τσιμεντοποιηση τείνει να γίνει απόδειξη , η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι από τους πολίτες . Γιατί κανείς, ακόμα κι αν διαφωνεί ή δεν στηρίζει εναν Δήμαρχο , δεν θα αρνούνταν στην περιοχή του ενα όμορφο έργο ανάπλασης.
Αρκεί το όμορφο έργο να μην καθιστά τον πολίτη ξένο στην περιοχή του.
Μια πρότασης όμορφη και λειτουργική.
Μια πρότασης ιδανική να εφαρμοστεί στην Πλατεία...Βαθης ή στην Πλατεία του Γκύζη.
Η Βουλιαγμένη όμως δεν είναι γειτονιά του Κέντρου της Αθήνας. Η επιλογή μιας αστικού τύπου εφαρμογής μιας πρότασης ανάπλασης σε δημόσιο χώρο μεταβάλλει το χαρακτήρα του χώρου. Σε ένα περιαστικό προάστιο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως είναι η Βουλιαγμένη η πρόταση αυτή φαντάζει και ΕΙΝΑΙ παράταιρη. Ξένη προς τη φυσιογνωμία της. Επιπλέον είναι μια πρόταση που ενισχύει δραστηριότητες που ούτε είναι ζητούμενο για την περιοχή. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που παρά τις δύο έως τώρα διαβουλέυσεις και την τρίτη σημερα διαβούλευση οι αντιδράσεις των κατοίκων αντι να μειώνονται φουντώνουν. Παρότι η Δημοτική Αρχή διατείνεται ότι ενσωμάτωσε το 90% των προτασεων των πολιτών. Γιατι ακριβώς εκείνο το 10% που δεν ενσωμάτωσε στην πρόταση, είναι που καθιστά την πρόταση μελέτης μια βίαιη αλλοίωση της φυσιογνωμίας της περιοχής.
Πολλοί είναι αυτοί που αναζήτησαν τα κίνητρα της επιμονής του Δημάρχου να υπερασπιστεί τον πυρήνα αυτής της λύσης. Κάποιοι είδαν μια εργολαβίστική λογική κρίνοντας από το κατασκευαστικό κομμάτι ενώ αλλοι εξέλαβαν την πρόταση ως εναν <<Δούρειο Ίππο >> , έναν μοχλό προώθησης συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται γύρω από την πλατεία. Μπορεί αυτά να είναι βάσιμες υποψίες , μπορεί να είναι και αντιπολιτευτικές υπερβολές. Βεβαιο είναι όμως πως ανεξάρτητα από τα κίνητρα η πρόταση είναι αταίριαστη με τη Βουλιαγμένη και τον διαχρονκό χαρακτήρα της και ως τετοια πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και να ανατραπεί....
Στα αξιοσημείωτα είναι και η κινητοποίηση μεγάλης , πλειοψηφικής μερίδας των κατοίκων της περιοχής που αντιδρούν στα σχέδια ανάπλασης όπως προτείνονται. Ειναι λάθος να εκληφθεί αυτή η κίνηση ως αποτελεσμα του οτι ο Δήμαρχος δεν παιρνει ψηφους στη Βουλιαγμένη. Εξάλλου όπως δείχνουν και τα γεγονότα πρόκειται για αντιδρασεις καθαρά οργανωμενες από τα κάτω με την επίσημη αντιπολίτευση να ακολουθεί τα γεγονότα χωρίς να συμβάλλει στην εξελιξη τους. Η συλλλογή υπογραφών όπως και η δημοσιοποίηση των αντιδράσεων σε μέσα πανελλαδική εμβέλειας είναι κάποιες κινήσεις. Μπορούν να γίνουν και περισσότερα. Φυσικά δεν έγινε εξέγερση στη Βουλιαγμένη ούτε θα γίνει. Αυτονόητη αντίδραση προέκυψε.
Ας έχουμε πάντα υπόψη πως σε όλον το κόσμο τα εργα που αναβαθμίζουν ή παρεμβαίνουν στον χώρο είναι αποτελεσμα σοβαρής συζητησης , χωρίς προαποφασισμένες λύσεις αλλά προιόν σύνθεσης. Η λογική της μακέτας για μελλοντική προεκλογική χρήση ή οι φαραωνικές προτάσεις - ας μην παραβλέψουμε πως η ανάπλαση της Πλατείας Νυμφών συνοδεύεται και από μια πεζογέφυρα - είναι λογικές πολιτικάντικες. Μεχρι τώρα ένα μεγάλο μέρος των προτάσεων της Δημοτικής Αρχής κινείται ακριβως σε αυτόν τον άξονα. Μακρια από τις ανάγκες των πολιτών αλλά κυρίως αντιμετωπίζοντας τον πολίτη με την υπεροψία αυτού που ασκεί την εξουσία.
Αν λοιπόν η Δημοτική Αρχή θελει να επιβάλλει τις εμμονές της γυρω από τα ζητήματα του χώρου , αν η παλιά μομφή που τη συνοδεύει ότι επιδιώκει την τσιμεντοποιηση τείνει να γίνει απόδειξη , η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι από τους πολίτες . Γιατί κανείς, ακόμα κι αν διαφωνεί ή δεν στηρίζει εναν Δήμαρχο , δεν θα αρνούνταν στην περιοχή του ενα όμορφο έργο ανάπλασης.
Αρκεί το όμορφο έργο να μην καθιστά τον πολίτη ξένο στην περιοχή του.
0 Σχόλια