… να αποκτήσουν ουσιαστική υπόσταση σαν
πολεοδομικές ενότητες περιοχές κατοικίας που αναπτύχθηκαν κάτω από άλλες συνθήκες
σε σχέση με την τωρινή τους κατάσταση. Με την εφαρμογή τέτοιων παρεμβάσεων να
αξιοποιηθεί , σε όλο του το εύρος, το άριστο φυσικό περιβάλλον των περιοχών
αυτών και οι ευνοϊκοί όροι δόμησης που τις κατέστησαν ελκυστικές περιοχές πρώτης
κατοικίας. Ο σεβασμός στον χαρακτήρα των περιοχών και οι αναγκαίες παρεμβάσεις
θα εξαλείψουν το φαινόμενο της σταδιακής μετατροπής τους σε «προάστια ύπνου»
κατά τα πρότυπα των αμερικανικών suburbs και θα μπορέσουν οι περιοχές
αυτές να αποκτήσουν ολοκληρωμένο και ποιοτικό αστικό χαρακτήρα.
Αντί προλόγου παραθέτω τον επίλογο από τη διπλωματική μου εργασία που γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας
του ’90. Όταν όλοι έκλιναν την «κηπούπολη» σε όλες τις πτώσεις για να μαζεύουν
ψήφους περιβαλλοντικά ευαίσθητων. Από τότε λοιπόν μεταξύ ελαχίστων διατύπωνα το
προφανές. Την αναγκαιότητα μιας ευρύτατης και μιας σοβαρής μελέτης που να αφορά
την πολεοδομική εξέλιξη της Βούλας. Η κατάσταση ήδη διαμορφώνονταν από τα τέλη της
δεκαετίας του ’70 με την ραγδαία μετατροπή του εξοχικού οικισμού σε αστικό.
Αναπόφευκτα, οι συνθήκες του σήμερα θα συγκρούονταν με τις υπάρχουσες
πολεοδομικές διατάξεις που διέπουν την περιοχή.
Με την πρόσφατη απόφασή του το ΔΣ του
Δήμου κινήθηκε στην τακτοποίηση πολεοδομικών εκκρεμοτήτων που χρόνιζαν στην
ευρύτερη περιοχή της πλατείας της Βούλας. Πολλοί είδαν την απόφαση αυτή σαν μια
κίνηση εκσυγχρονισμού με την τακτοποίηση χρήσεων γης και τη διεύρυνση της γενικής
κατοικίας σε μια εκτεταμένη περιοχή γύρω από την πλατεία. Αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη δεν είναι παρά η νομιμοποίηση της ασυδοσίας.
Μιας ασυδοσίας που σε τελική ανάλυση δημιουργήθηκε, επιβλήθηκε ως καθεστώς και
εν τέλει νομιμοποιήθηκε από τους ίδιους ανθρώπους. Δεν αποτελεί παρά μια
άλλη, πιο σύγχρονη όψη της θεσμοθέτησης μιας ακολουθίας διαδικασιών που
διαχρονικά συντέλεσαν σε εξόφθαλμα βλαπτικές καταστάσεις στο σύνολο της περιοχής.
Καμία τεχνοκρατική αντίληψη σε ότι αφορά
το θέμα δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός πως πίσω από τις αλλαγές αυτές ,
υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα , μόνιμα προσκολλημένα στο σύστημα εξουσίας της
περιοχής. Μια εξουσία που τη χρησιμοποιούν πρώτιστα για τη διασφάλιση των
κεκτημένων τους , με πρόσχημα το καλό του τόπου.
Εύλογα
κάποιος θα αναρωτηθεί… « Μα οι υπάρχουσες επαγγελματικές δραστηριότητες που μάλιστα
λειτουργούν χρόνια, θα έπρεπε να κλείσουν;» Σεβαστή ερώτηση , αν και αφορά ένα δεύτερο
επίπεδο προβληματισμού. Γιατί το πρώτο επίπεδο που έντεχνα προσπερνά είναι το ποιος
δημιούργησε την κατάσταση ασυδοσίας; Ποιος την ενέκρινε εκδίδοντας άδειες; Ποιος
την επέβαλλε και την επέκτεινε σε μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη έκταση;
Η απόφαση αυτή που δεν προβλημάτισε παρά
ελάχιστους και δεν συνάντησε αντιρρήσεις. Οι
περιβαλλοντικά ευαίσθητοι, οικολογίζοντες και συλλογικότητες που προασπίζονται
τον χαρακτήρα τη περιοχής είδαν μόνο το δέντρο της τακτοποίησης αλλά όχι το
δάσος της τσιμεντοποίησης. Είτε τεχνοκρατικά στη λογική του «τι άλλο να
γίνονταν» ή λόγω της δεδομένης «ομερτά» που επικρατεί στη Βούλα όταν τα
ζητήματα για τη γη έχουν ονοματεπώνυμο , αντιμετωπίστηκε μόνο στη λογική του
αναγκαίου. Παρόλα αυτά δεν παύει να αποτελεί ένα δούρειο ίππο ως προς τις χρήσεις
γης. Δημιουργεί ένα υπόδειγμα για το πως , όποιος θέλει μπορεί να δημιουργήσει
τετελεσμένα και τελικά να τα καταστήσει νόμιμα. Αρκεί να βρίσκεται στο κατάλληλο
στρατόπεδο…
Ο Δήμαρχος όπως και οι περισσότεροι
προκάτοχοί του λειτούργησε σαν μηχανισμός τακτοποίησης σε όφελος των
συμφερόντων της ακίνητης περιουσίας συγκεκριμένων. Παρότι στο προεκλογικό του
πρόγραμμα ξεκαθάριζε πως δεν θα φέρει αλλαγές στις χρήσεις γης και θα
διαφυλάξει την ισορροπία της ήδη φορτισμένης εμπορικά περιοχής της πλατείας. Ας
είμαστε όμως ρεαλιστές. Δεν θα έπρεπε να
αναμένουμε τίποτε λιγότερο ή διαφορετικό από αυτόν , την παράταξη και τους κύκλους
που τον στηρίζουν…
Είναι αναγκαίο να ανοίξει μια ευρύτατη συζήτηση
και να δρομολογηθούν πολεοδομικές μελέτες που να δίνουν κατευθύνσεις σε βάθος
χρόνου. Εδώ η ενεργοποίηση των πολιτών μπορεί να επιβάλλει μια ουσιαστική και
σε βάθος συζήτηση για το πολεοδομικό μέλλον της πόλης. Να θεσμοθετηθούν εκείνα
τα πολεοδομικά εργαλεία που θα εξισορροπούν την κατάσταση της Βούλας σε όφελος
των πολλών και όχι των λίγων.
Αν θέλουμε τα οφέλη της Κηπούπολης που
έδωσε όλα αυτά τα χρόνια αξία και ποιότητα ζωής στην περιοχή αλλά και
προσαρμογή της πόλης στη δεδομένη κατάσταση της σημερινής της φυσιογνωμίας,
οφείλουμε να συμβάλουμε με λύσεις προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αλλιώς…τσιμέντο να γίνει…
0 Σχόλια