Κάποια θέματα όπως το σύνθημα «Πλατεία Κουφοντίνα» που έγραψαν άγνωστοι στην Πλατεία Μπακογιάννη, δεν είναι κακό να τα βλέπουμε από μια χρονική απόσταση . Κυρίως για να μπορέσουμε να έχουμε μια πλήρη εικόνα του αντίκτυπου μιας τέτοιας κίνησης στην κοινωνία.
Για το γεγονός αυτό καθεαυτό δεν υπάρχουν πολλά να πει κάποιος . Τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και των πολιτικών δυνάμεων έθεταν σε αμφισβήτηση τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις στην υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα , κάποιοι άγνωστοι επέλεγαν να μικρύνουν μια υπόθεση ισονομίας και αναφαίρετων δημοκρατικών δικαιωμάτων , σε υπόθεση πρόκλησης .
Συνειδητά ή ασυνείδητα επιχείρησαν να προβοκάρουν ένα δίκαιο αίτημα , να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση ή να την φέρουν στα μέτρα τους. Απέναντι σε χιλιάδες ανθρώπους που ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους διάφορες είδαν στην υπόθεση Κουφοντίνα την πολιτεία να καταπατά τους ίδιους της τους νόμους αρνούμενη να αφήσει το αίτημα του να κριθεί επι της ουσίας από τη δικαιοσύνη . Αφελείς , ηλίθιοι ή βαλτοί να ήταν οποίοι ανέγραψαν το σύνθημα μικρή σημασία έχει . Δεν είχαν στόχο να αναδείξουν το πρόβλημα αλλά να το υποβιβάσουν σε μια χουλιγκανικη αναμέτρηση όχι με την κυβέρνηση αλλά με την ίδια την κοινωνία .
Αγνοούν πιθανά πως η υπόθεση της εγχώριας τρομοκρατίας δεν κρίθηκε το 2002 με την εξάρθρωση της 17Ν αλλά είχε κριθεί ήδη από την αρχή της δράσης της. Οι προτεραιότητες του λαϊκού κινήματος ήδη από την αρχή της Μεταπολίτευσης είχαν μετατοπιστεί πέρα από την ένοπλη αναμέτρηση . Αυτό ισχύει ως δεδομένο από τις πιο μετριοπαθείς έως και τις πιο ριζοσπαστικές εκφράσεις του κινήματος . Ας μην συγχέεται η δικαιολογημένη αυτοάμυνα απέναντι στην κατασταλτική μανία των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων με την ατομική βία των οργανώσεων σαν την 17Ν που δρούσαν αποκομμένα από τις κοινωνικές διεργασίες . Πολύ περισσότερο δεν θα έπρεπε να θεωρείται η ανοχή ή ακόμα και η επιδοκιμασία για την εκτέλεση βασανιστών όπως ο Μάλλιος ως υποστήριξη . Το « να αγιάσει το χέρι τους» που ειπώθηκε την εκτέλεση Μάλλιου δεν σήμαινε πως οι ίδιοι άνθρωποι δεν θα προτιμούσαν να έχει αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη και να μην πέσουν στα μαλακά οι βασανιστές της χούντας με αστείες ποινές.
Αν κάτι ανέδειξε η ιστορία αυτή και η απεργία πείνας που αναγκάστηκε να καταφύγει ο Δ. Κουφοντίνας είναι πως εκτός από την κυβέρνηση , ένα περιορισμένο ακροδεξιό ακροατήριο της που πανηγύριζε σε κάθε ευκαιρία και την Πρεσβεία της « μεγάλης συμμάχου» χώρας κανείς δεν υπερασπίστηκε μια τέτοια τακτική . Όχι από συμφωνία με τον Κουφοντίνα και τις θέσεις του , ούτε γιατί συμφωνεί με τον ένοπλο αγώνα , την τρομοκρατία ή τις δολοφονίες για τις οποίες εξάλλου ο κουφοντίνας καταδικάστηκε . Αλλά γιατί αντιλαμβάνεται πως κάθε καταπάτηση δημοκρατικού δικαιώματος, κάθε τέτοιου είδους εργαλειοποίηση κάποια στιγμή θα την βρει και ο ίδιος απέναντι του .
Αυτά είναι γνωστά και αυτονόητα … όχι σε όλους όμως .
Μετά την τυπική ανακοίνωση καταδίκης από τον Γρ. Κωνσταντέλλο εμφανίστηκαν εκ νέου οι αυτόκλητοι τιμητές της τοπικής Ακροδεξιάς να γυρέψουν το λόγο από τις υπόλοιπες παρατάξεις του ΔΣ βρίσκοντας αυτή τη φορά και συμπαραστάτες στα τοπικά ειδησεογραφικά μέσα. Μην φανταστεί κανείς πως ενδιαφέρονταν για τη θέση του Δαβάκη , της Σίνα ή του Δασκαλάκη . Τις παρατάξεις της αριστεράς και τα κινήματα είχαν στο στόχαστρο , περίπου ζητώντας τους το λόγο που τα κόμματα που τις στηρίζουν είχαν ταχθεί ανοικτά υπέρ των αιτημάτων του Δ. Κουφοντίνα σε ότι αφορά την μεταχείριση του ως κατάδικος . Δεν δίστασαν κιόλας να διαστρεβλώσουν ακόμα και τις ξεκάθαρες θέσεις κομμάτων , συνδυασμών και προσώπων ώστε να τους εμφανίσουν αν όχι υποστηρικτές , τουλάχιστον συνοδοιπόρους της εγχώριας τρομοκρατίας . Δεν παρέλειψαν κιόλας να πάνε ένα βήμα παραπέρα , ζητώντας να υιοθετηθεί από το ΔΣ διακήρυξη «κατά της βίας από όπου κι αν προέρχεται» . Ένα κενό περιεχομένου κλισέ που λανσάρεται εδώ και χρόνια από πολύ συγκεκριμένους κύκλους με μόνο στόχο να καταστήσει ως μόνη αποδεκτή την πραγματική και καθημερινή βία του Κράτους και των μηχανισμών του απέναντι στο λαό και τις διεκδικήσεις του .
Το γεγονός ότι η Λαϊκή Συσπείρωση και η ΡΙΚΙΠ εξέδωσαν ανακοινώσεις για το θέμα είναι το λιγότερο . Όφειλαν να το κάνουν ανεξάρτητα από τις προτροπές του διαδικτυακού όχλου για να προασπίσουν κυρίως τους αγώνες της κοινωνίας τόσο για το ζήτημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων όπως και για μια σειρά αλλά ζητήματα όπως την εντεινόμενη αστυνομική αυθαιρεσία ή την καταστολή κάθε κινητοποίησης που ειδικά στις σημερινές συνθήκες είναι η μοναδική κοινωνική απάντηση στην κυβερνητική πολιτική.
Η ανοχή ή χειρότερα η αδιαφορία του κόσμου απέναντι σε ένα συνεχές ακροδεξιό παραλήρημα που ενδύεται το τοπικό ενδιαφέρον για να φέρει τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων στην ατζέντα δεν μπορεί να είναι πλέον αποδεκτή .
Καθένας πλέον μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα γκεμπελισμού και ιεροεξεταστικής αντίληψης ας πάρει θέση .
Καθένας ας επιλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει …
0 Σχόλια