Δεν είναι σπάνιο η δημόσια συζήτηση στα ΜΚΔ να καταλήγει άσχημα και να γίνεται απωθητική. Ακόμα κι αν κάποιος επιλέξει να μην συμμετέχει αλλά να παρακολουθεί είναι στιγμές που θα απογοητευτεί – όταν δεν εκνευριστεί – με το πως διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος .
Μια τέτοια εβδομάδα απογοήτευσης ήταν η προηγούμενη. Μια εβδομάδα που το επίπεδο έπιασε πάτο, άγγιξε το ναδίρ για να θυμηθούμε την όμορφη λέξη που κληροδότησαν οι Άραβες στο παγκόσμιο λεξιλόγιο.
Το πρώτο βήμα έγινε με μια απαράδεκτη στοχοποίηση δημοτικού υπαλλήλου που βρέθηκε από τους δαιμόνιους ρεπόρτερ του Facebook να μαζεύει κούτσουρα από κομμένα δέντρα σε οικόπεδο . Χωρίς στοιχεία , χωρίς διασταύρωση και με απουσία κάθε έννοιας σεβασμού αναγορεύσαν κάποιοι εαυτούς σε δημοσιογράφους που έβγαλαν λαυράκι , ειδικούς εργατολόγους , εισαγγελείς και δικαστές ταυτόχρονα . Ακόμα και όταν τα δεδομένα ήταν εξαιρετικά λίγα και πολλαπλά αμφισβητήσιμα κατέθεταν πορίσματα , ζητούσαν παραιτήσεις , πειθαρχικές διώξεις , ευθύνες των προϊσταμένων ή προτιμότερα της Δημοτικής Αρχής . Είναι εκείνο το σημείο που η αντιπολίτευση στο Δήμαρχο μετατρέπεται σε σπίλωση κατά πάντων στα όρια της χυδαιότητας , μισανθρωπισμό και κανιβαλισμό απέναντι σε ανθρώπους που οι δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους είναι μικρή . Είναι η αποθέωση ενός ιδιότυπου λαϊκισμού με Μουσολινικά χαρακτηριστικά που στοχεύει να δημιουργήσει μαζικά αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού .
Το δεύτερο βήμα έγινε μετά την αναμενόμενη και δίκαια καταδίκη τέτοιων συμπεριφορών από το Σωματείο των εργαζομένων του Δήμου και κατόπιν από το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου. Η απάντηση ήταν βαθιά πολιτική και δεν επιδέχεται καμίας παρερμηνείας . Το επακόλουθο ; Δεν αρκέστηκαν να βάλλουν κατά του Δημάρχου αλλά κυρίως στόχευσαν στον Κ. Πασακυριάκο που πρότεινε την υιοθέτηση ψηφίσματος από το ΔΣ . Πέρα από τα αναμενόμενα αντιαριστερά και αντισυνδικαλιστικά τσιτάτα, κοινοτυπίες και χυδαίες καταγγελίες περί σύμπραξης ή υλικής ωφέλειας – ότι τα παίρνει με λίγα λόγια - υπάρχει και κάτι πιο ιδιοτελές . Η απόπειρα υποβιβασμού ενός από τους λίγους δημοτικούς συμβούλους και του συνδυασμού που εκπροσωπεί και αντικειμενικά στην παρούσα περίοδο έχει αντιταχθεί ουσιαστικά στην ασκούμενη πολιτική της δημοτικής αρχής σε κομβικά ζητήματα . Με στόχο να εντυπωθεί στην κοινή γνώμη η απουσία αντιπολίτευσης και η αυτοαναγόρευση εκείνων ως μοναδικής αντιπολιτευτικής φωνής . Με προφανή επιδίωξη να πλασάρουν εαυτούς σε μελλοντικές κινήσεις και εκλογικούς σχεδιασμούς .
Το τρίτο βήμα ήλθε με τον ολιγοήμερο αποκλεισμό διαχειριστή δημόσιας ομάδας από το Facebook. Υπήρξαν απόψεις που υποστήριξαν πως αυτό ήταν δίκαιο καθώς η ομάδα και ο διαχειριστής επιδίδονται σε μια άνευ Ορίων αστήριχτη καταγγελιολογία . Είναι όμως μια λάθος και κυρίως βαθιά αντιδημοκρατική στάση. Δεν μπορεί στο όνομα όποιας διαφωνίας, η απάντηση να μην είναι πολιτική. Μπορεί ακόμα σε περίπτωση που κάποιος θεωρεί ότι προσβάλλεται ή διαβάλλεσαι να ασκήσει κάθε μέσο που του παρέχει ο νόμος . Είναι όμως ανεπίτρεπτο να επιστρατεύεται – όχι ο Κωνσταντέλλος με το Ζουκεμπεργκ όπως βλακωδώς παρουσιάζεται – αλλά μια αγέλη αυτόκλητων υποστηρικτών της Δημοτικής Αρχής που με απανωτές αναφορές ενεργοποιούν τον αλγόριθμο του μέσου. Γιατί αυτό ακριβώς γίνεται με ένα μπλοκάρισμα . Όταν κάποιος διαφωνεί με έναν σχολιασμό ή μια θέση είτε απαντά με επιχειρήματα ή απλά απέχει από τη συζήτηση. Η επιβολή τέτοιου είδους φίμωσης το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί την αίσθηση πως κάποιοι δικαιούνται «να προστατέψουν» τους δημότες , για να μην «παρασυρθούν» να μην «ψηφίσουν τον κακό». Τέτοια στάση οφείλει να είναι ηθικά καταδικαστέα γιατί ουσιαστικά περιφρονούν τις πνευματικές ικανότητες των υπολοίπων, προφανώς θεωρώντας τους εαυτούς τους ικανότερους. Πρακτικά αφήνει ανοιχτό το πεδίο ιδεολογικής ή πολιτικής αντιπαράθεσης να το καθορίζει το μέσο. Υπάρχουν και άνθρωποι που ούτε ανίκανοι είναι ούτε νωθροί και μπορούν να πείσουν με στερεά επιχειρήματα . Οι άλλοι αν δεν μπορούν ας κάτσουν στην άκρη και ας μην ζητούν να καλύψουν την ανεπάρκεια ή την τεμπελιά τους με λογοκρισία.
Είναι φανερό εδώ και καιρό πως οι τοπικές ομάδες , φόρουμ και σελίδες έχουν φτάσει σε ένα κατώτατο σημείο . Ούτε ουσιαστικό διάλογο, προωθούν ούτε σοβαρός αντίλογος υπάρχει ούτε καινούργιες , διαφορετικές ιδέες και προτάσεις αναδεικνύουν. Με τους αποκλεισμούς , την οπαδική αντίληψη και τις αντιδημοκρατικές πρακτικές που εφαρμόζονται δημιουργούν ένα κοινό που ενδιαφέρεται λιγότερο για την ουσία και περισσότερο πως θα αστειευτεί ή θα κουτσομπολέψει για τα ζητήματα της πόλης . Πως θα κατηγορήσει την άλλη άποψη παρά να παράξει συγκροτημένο λόγο .
Αυτό είναι όχι μόνο βλαβερό αλλά δεν μας αξίζει κιόλας …
0 Σχόλια