Με ενδιαφέρον και νοσταλγία -το ομολογώ- παρακολουθώ τη συζήτηση που ξέσπασε τελευταία στο τοπικό διαδίκτυο για την δυνατή μουσική των κλαμπ στη Βάρκιζα.
Μεγάλωσα στη Μπότσαρη, πίσω από το Ασκληπιείο, και έχω περάσει ολόκληρες νύχτες του καλοκαιριού ακούγοντας το πρόγραμμα από τον Ειρηνικό – γείτονας ισχυριζόταν ότι έχει ηχογράφηση του προγράμματος από το μπαλκόνι του – ακόμα και από τα Αστέρια της Γλυφάδας . Θεωρώ λοιπόν τον εαυτό μου αρκετά ειδικό για το θέμα. Σοβαρό θέμα σίγουρα, αλλά καλό είναι να το συζητάμε με βάση την πραγματικότητα πέρα και πάνω από αντιπολιτευτικές ή συμπολιτευτικές κορώνες.
Τι λέει η πραγματικότητα ;
Λέει πως η Βάρκιζα δεν είναι παραθεριστικός οικισμός εδώ και μια εικοσαετία τουλάχιστον. Ακόμα και αν ήταν όμως , οι παραθεριστικοί οικισμοί δεν είναι ούτε ήταν ποτέ οικισμοί ύπνου. Αν πιέσει ο καθένας τη μνήμη του ή κάνει μια γρήγορη αναζήτησή στο διαδίκτυο θα θυμηθεί πλήθος ταβέρνες, κλαμπ και ντισκοτέκ που άνθισαν σε παραθεριστικούς οικισμούς τις Αττικής. Ακριβώς γιατί το ελληνικό καλοκαίρι εμπεριέχει το στοιχείο της διασκέδασης , της συνεύρεσης με παρέα και του ξενυχτιού .
Η πραγματικότητα λέει επίσης πως αν σε έναν περίοικο η μουσική ακούγεται δυνατά , κατά 99% ΕΊΝΑΙ δυνατά . Δεν την δυναμώνει ούτε ο αέρας που φυσάει, ούτε η μορφολογία του εδάφους, ούτε τα ψηλά κτίρια . Όσο κι αν αρέσει σε κάποιους να ακούνε μουσική από το μπαλκόνι ή να νανουρίζονται με αυτήν, οφείλουμε να σεβόμαστε πως κάποιοι ενοχλούνται , δυσφορούν έως και υποφέρουν με την ένταση της μουσικής . Οποίος έχει απορίες ας ρωτήσει ανθρώπους που νοσηλεύτηκαν καλοκαίρι στο Ασκληπιείο ή εργαζόμενους της νυχτερινής βάρδιας του νοσοκομείου τι σημαίνει δυνατή μουσική .
Περιοχή πρώτης κατοικίας λοιπόν όλος ο Δήμος που ταυτόχρονα αποτελεί καλοκαιρινό προορισμό. Ακριβώς εδώ χρειάζεται η ισορροπία, ο αλληλοσεβασμός και κυρίως ο έλεγχος. Εδώ είναι που εμπλέκονται οι Αρχές και ο Δήμος πρώτιστα , ώστε να διασφαλίζει πως αυτές οι ισορροπίες τηρούνται. Να δεχτώ πως οι διαμαρτυρίες για την ένταση της μουσικής τις μεταμεσονύχτιες ώρες πηγάζουν και από αντιπολιτευτική διάθεση. Η εμπειρία πάντως λέει πως η μουσική συχνά παίζει τόσο δυνατά που αρκετοί ενοχλούνται.
Για το λόγο αυτό μου προκαλεί εντύπωση η αμυντική στάση όσων σπεύδουν να αποδώσουν τις διαμαρτυρίες σε αντιπολίτευση, όταν θα αρκούσε να κινήσουν, όπως οφείλουν άλλωστε, τη διαδικασία των ελέγχων για να διαπιστωθεί αν οι διαμαρτυρίες έχουν βάση ή όχι. Αν δεν το κάνουν, δεν τους φταίει κανείς όταν τους ονοματίζουν ως προστάτες των συμφερόντων της νύχτας.
0 Σχόλια