Ρεπορταζ Παραλίας


Με τις πρώτες ζέστες έρχονται και τα κλισέ ρεπορτάζ του καλοκαιριού. Κάθε φορά η ίδια μανιέρα θεμάτων για τον υδράργυρο που πήρε την ανηφόρα , τις χιλιάδες κόσμου που ξεχύθηκαν στις παραλίες, τις μουσικές του καλοκαιριού και τα κλάμπ της παραλιακής .
Στα 3Β επιπρόσθετα έχουμε και μερικά τοπικά κλισέ θέματα ειδικού ενδιαφέροντος λόγω εντοπιότητας.
Τσιγγάνοι - Ρομά - Γύφτοι (ανάλογα με την τοποθέτηση καθενός που το συζητά ) που κατασκηνώνουν στις ελεύθερες παραλίες ή κλέβουν. 
Τι θα γίνει με τη Β' Πλαζ , το Κάμπινγκ ή όποιο άλλο μνημείο- απομεινάρι των επιτευγμάτων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή του Ε.Ο.Τ. Στα ύψη οι τιμές ενοικίασης ομπρελοξαπλώστρας, φωτιά τα εισιτήρια στον Αστέρα, τι θα γίνει φέτος με τις οργανωμένες πλαζ.
 
Σε αυτό το τελευταίο ας σταθούμε λίγο παραπάνω. 

Κυρίως γιατί για πρώτη χρόνια ακόμα και οι δημότες του Δήμου αισθάνονται τι σημαίνει σε χρήματα το «πάμε για μπάνιο» καθώς με αφορμή την πανδημία κάποια από τα προνόμια των δημοτών κουτσουρεύονται . Αναμενόμενη εξέλιξη , ίσως και δίκαιη για κάποιους που νοιάζονται για τους τζίρους του ιδιώτη – επιχειρηματία περισσότερο από την τσέπη τους ή την τσέπη του γείτονα τους.

Φέτος τα καθρεφτάκια και οι χάντρες που μοιράζονταν απλόχερα στους ιθαγενείς δημότες τελείωσαν. 
Το ξεδίπλωμα του πρότζεκτ Αθηναϊκή Ριβιέρα και η επιδίωξη της μεγίστης εκμετάλλευσης των παράλιων είναι αυτό που θα συρρικνώνει κάθε μέτρο κοινωνικής πολιτικής . Ακόμα και αυτό που αφορά ένα μόλις κλάσμα των επισκεπτών στις παραλίες. Ακόμα και αν δεν υπήρχαν περιοριστικά μέτρα. 
Βαδίζουμε πλέον,  ταχύτατα κιόλας, σε μια κατάσταση που ο αιγιαλός και η παραλία θα αποτελούν προσαρτήματα της τουριστικής  επένδυσης . Είτε αυτό γίνει με τις παραχωρήσεις των παράλιων της Ε.Τ.Α.Δ ή με την de facto ιδιωτικοποίηση μέσω της παραχώρησης δικαιώματος για μεγάλης κλίμακας δραστηριότητες συν χώρο για ομπρελοξαπλώστρες στις κατ’όνομα μόνο ελεύθερες παραλίες του Δήμου.  Γιατί ακόμα και οι ελεύθερες παραλίες μπαίνουν η μία μετ την άλλη στην λίστα των προς επένδυση χώρων , προσφέροντας υπηρεσίες σε τιμές εξωφρενικές και ταυτόχρονα επεκτείνοντας την παρουσία τους όλο και περισσότερο με την ανοχή των αρχών. Όλα αυτά με το ελάχιστο τίμημα προς όφελος του Δήμου αλλά  με  το μέγιστο  αντίτιμο για τους δημότες. 

Η πρόσβαση όμως στις παραλίες δεν είναι υπηρεσία που πρέπει να πληρώνει κάποιος για να την απολαμβάνει . Δεν είναι η παραλία το χωράφι που κληρονόμησαν οι επενδυτές από τον παππού τους . Κατάχρηση κάνουν,  παραβιάζοντας ένα προφανές συνταγματικό δικαίωμα . Όπως καταχρηστικά έμπαινε εισιτήριο ακόμα και τότε που τις διαχειρίζονταν ο Ε.Ο.Τ. Με πολύ πιο προσιτό αντίτιμο πάντως και με την γνώση ότι τα χρήματα κατευθύνονται στην ανάπτυξη και την προβολή του τουριστικού προϊόντος. Η επένδυση που δήθεν κάνουν οι επενδυτές στον περιβάλλοντα χώρο και η εποχική συντήρηση του είναι κάτι που δεν αφορά την παραλία αλλά τις παρεχόμενες σε αυτήν εξυπηρετήσεις όπως τους χώρους εστίασης , αναψυχής , καταστήματα κλπ ή την ενοικίαση ομπρελοξαπλωστρών . Η συντήρηση πρασίνου , η καθαριότητα και η ασφάλεια θα έπρεπε να απορρέουν από την παραχώρηση της δυνατότητας άσκησης τέτοιων δραστηριοτήτων από τους Δήμους. 

Ακόμα όμως και σε ότι αφορά τις ίδιες τις επενδύσεις , μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι στην πράξη και λόγω εποχικότητας αλλά και αντίληψης οι δήμοι βάζουν το χέρι στο δημοτικό ταμείο για να πραγματοποιήσουν μικρά έργα και εξυπηρετήσεις στους ιδιώτες ακόμα και για το ελάχιστο αντίτιμο που δίνουν ετησίως στο δήμο . Μην εκπλαγεί κανείς δε,  αν το επόμενο διάστημα και λόγω των δημοπρατήσεων της Β´ πλαζ ή του Κάμπινγκ, προκηρυχθούν δημοτικά έργα υποδομής που αφορούν τους χώρους αυτούς. Έργα που χρόνια συζητούνταν , έργα που όχι λίγες φορές οι κάτοικοι ενόχλησαν τις διοικήσεις για να πραγματοποιηθούν αλλά πάντα έβρισκαν είτε κλειστές πόρτες και αυτιά ή το πολύ κατανόηση χωρίς όμως αποτέλεσμα .  
  
Το τουριστικό μοντέλο γκλάμουρ και υπερβολής που προωθείται , μια κακέκτυπη αντιγραφή μοντέλων που εφαρμόστηκαν αλλού, έχει δείξει τα όρια του. Δεν μπορεί να αποτελεί πρότυπο οικονομικής και τουριστικής ανάπτυξης για το μέλλον. Αυτό που επιβάλλεται -και άργησε κιόλας- να αρχίσει είναι μια ουσιαστική και εφ' όλης της ύλης συζήτηση για τις παραλίες , την ελεύθερη πρόσβαση και αναπόφευκτα και το είδος και την έκταση της εμπορικής εκμετάλλευσης τους. Σχέδια, ιδέες  και προτάσεις μιας διαφορετικής προσέγγισης στην αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου υπάρχουν. Ιδέες που αφορούν τους πολίτες συνολικά και όχι εκείνους μόνο που διατίθενται να πληρώνουν πανάκριβες υπηρεσίες. Λύσεις που σέβονται το περιβάλλον , και ταυτόχρονα αφήνουν και υποδομές στην πόλη. Προτάσεις που είναι ανοιχτές στους πολίτες από το σχεδιασμό έως τη χρήση.  
 Ίσως είναι καιρός οι προτάσεις να μπουν πιο συνολικά και ολοκληρωμένα υπόψη των πολιτών και να αποτελέσουν πεδίο διεκδίκησης. 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια