Τα Δημοτικά Συμβούλια συνήθως έχουν πολλά θέματα . Συχνά κιόλας παρά πολλά. Αν προστεθεί στο χρόνο συζήτησης των θεμάτων και οι προ ημερήσιας διατάξεις τοποθετήσεις ή ερωτήσεις των επικεφαλής των παρατάξεων ή των δημοτικών συμβούλων , πολλές φορές οι συνεδριάσεις καταλήγουν να είναι μια μαραθώνια διαδικασία .
Έχουν διατυπωθεί προτάσεις που εισηγούνταν τον αυστηρότερο έλεγχο του χρόνου των τοποθετήσεων από το Προεδρείο. Αυτό είναι σωστό στο βαθμό που δεν αποτελεί ένα επιπλέον άλλοθι για περαιτέρω περιορισμό της αντιπολίτευσης. Γιατί αν θελουμε να είμαστε αντικειμενικοί έως τώρα κατάχρηση χρόνου με την ανοχή του Προεδρείου κάνει συνήθως ο Δήμαρχος . Ειπώθηκε ακόμη και ο περιορισμός των προ ημερήσιας διάταξης θεμάτων . Αυτό είναι δομικό λάθος και μάλιστα σοβαρό, καθώς είναι η μόνη θεσμική διαδικασία δημοσίου ελέγχου της Δημοτικής Αρχής. Επιλογές που μπορεί να καταστείλουν ή να περιορίσουν το διάλογο κινούνται σε λανθασμένη κατεύθυνση.
Κανείς έως τώρα δεν προτείνει το πιο απλό . Την μεταφορά αρμοδιοτήτων στα Τοπικά Συμβούλια των τριών δημοτικών ενοτήτων. Όργανα που υποτίθεται αναβαθμίστηκαν με το πρόσφατο νομοθετικό πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και μπορούν να φέρουν σημαντικές αρμοδιότητες.
Παρόλα αυτά παραμένουν ανάπηρα με ελάχιστες αρμοδιότητες που δεν ξεφεύγουν από αυτές μιας άτυπης τοπικής συμβουλευτικής επιτροπής . Χωρίς κανέναν αποφασιστικό χαρακτήρα . Ήδη σκωπτικά γράφεται στα τοπικά μέσα πως τα Τοπικά Συμβούλια αναλώνονται μόνο με θέματα νεκροταφείων. Καθόλου τιμητικό για ανθρώπους που διαθέτουν προσωπικό χρόνο και διάθεση για προσφορά στην πόλη .
Η ευθύνη για αυτό, βαρύνει εξ ολοκλήρου την Δημοτική Αρχή του Γρ. Κωνσταντελλου. Όπως συγκεντρωτικά λειτούργησε στην σύνθεση των επιτροπών του Δήμου , πατώντας στην αναθεώρηση της νομοθεσίας για να στερήσει έστω και μια θέση από την αντιπολίτευση έτσι συγκεντρωτικά αντιμετωπίζει και τα Τοπικά Συμβούλια. Διαχείριση της διοίκησης και των αποφάσεων σε όσο ποιος στενό και μικρό κύκλο. Παρότι δεν έχει ανάγκη καμίας διαμόρφωσης πλειοψηφιών αφού το υψηλό εκλογικό του ποσοστό του επιτρέπει ελευθερία πολιτικών κινήσεων .
Ας δούμε όμως το ζήτημα με παραδείγματα . Πολλές φορές το 50% των θεμάτων αφορά κοπές δέντρων ή διοικητικά πρόστιμα. Με ποια λογική δεν μπορεί αυτή η αρμοδιότητα να μεταβιβαστεί αποκλειστικά στην ευθύνη του εκάστοτε Τοπικού Συμβουλίου; Ή ακόμη και έργα μικρής κλίμακας σε κοινόχρηστους χώρους ή σχολικά κτίρια με χαμηλό προϋπολογισμό θα μπορούσαν να αποφασίζονται και να εκτελούνται σε τοπικό επίπεδο . Ακόμα και αν κάποιος θα ήθελε επιπλέον δικλείδες ασφαλείας ή μεγαλύτερη νομιμοποίηση των ενεργειών των Τοπικών Συμβουλίων θα μπορούσαν σε κάθε Δημοτικό Συμβούλιο να εγκρίνονται στην αρχή της συνεδρίασης συνολικά οι αποφάσεις τους . Ή ακόμα και να συζητείται ειδικά ένα θέμα στο οποίο υπήρξαν ενστάσεις.
Καθώς πρόκειται να πραγματοποιηθούν, όποτε επιτρέψουν οι συνθήκες, ανοιχτές συνελεύσεις κατοίκων στις δημοτικές ενότητες , τέτοια θέματα οφείλουν να μπουν στο τραπέζι. Για να μην αποτελέσουν αυτές οι συνελεύσεις μια άνευρη διαδικασία , μια ακόμα ευκαιρία αυτοδιαφήμισης της Δημοτικής Αρχής.
Τέτοιες συζητήσεις τελικά καταλήγουν στο τι Δημοτικά ή Τοπικά Συμβούλια θελουμε. Όργανα που χαράσσουν πολιτική και αναδεικνύουν τις διαφορετικές αντιλήψεις για την πόλη; Ή διαχειριστικά όργανα , κάτι σαν συνέλευση πολυκατοικίας, με επίφαση συζήτησης αλλά στην πραγματικότητα φορείς μονοφωνίας με προκαθορισμένο αποτέλεσμα;
0 Σχόλια