Σκόνη και Θρύψαλα

Οι   Δημοτικές  Εκλογές  στο Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης ανέδειξαν ξανά Δήμαρχο τον Γρ. Κωνσταντέλλο με ένα εκκωφαντικό 72%. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό που όμως δεν εξέπληξε κανέναν. Οι περισσότεροι περίμεναν μια άνετη επικράτηση με ποσοστό άνω του 50% από την πρώτη Κυριακή.

Υπήρχαν φυσικά και λίγοι που είτε από αδυναμία να αναγνώσουν την πραγματικότητα ή από άρνηση να δεχτούν αυτό που και οι ίδιοι έβλεπαν , ανακοίνωναν αμφίρροπο ντέρμπυ υπολογίζοντας  σε δεύτερη Κυριακή. Αυτά συμβαίνουν όταν κάποιος προσπαθεί να κάνει τους ευσεβείς πόθους του πραγματικότητα.

Τα σημάδια όμως υπήρχαν καιρό…

Υπάρχει μια σχολή που λέει πως « Η προετοιμασία για τις επόμενες εκλογές ξεκινά από την λήξη των προηγούμενων» . Κάτι που ο Γρ. Κωνσταντέλλος είναι βέβαιο πως πιστεύει και έκανε. Από την αρχή της θητείας του εκτός από την διοίκηση του Δήμου, εργάστηκε παράλληλα  στην κατεύθυνση να αναδείξει τα πλεονεκτήματα έναντι των κυριότερων  πιθανών μελλοντικών αντιπάλων του. Είτε αφοπλίζοντας τους καθώς εφάρμοζε πολιτικές που θα συμφωνούσαν ή δείχνοντας την αντιπολιτευτική τους ανεπάρκεια καθώς δεν μπορούσαν να αντιπαρατεθούν σοβαρά στις πρωτοβουλίες του. Συχνά με μια αίσθηση ανωτερότητας, με αλαζονεία και υπεροψία αλλά και αυτά δεν είναι παρά μέρος του παιχνιδιού. Ειδικά όταν οι αντίπαλοι δεν πείθουν. Οι πιο ενημερωμένοι γνώριζαν καιρό τώρα πως σε διάφορες δημοσκοπήσεις η αποδοχή Κωνσταντέλλου φαίνονταν αυξημένη όχι μόνο στη Βούλα αλλά και στη «εχθρική» Βουλιαγμένη ή την «προβληματική» Βάρη. Σημαίνει κατ’ αρχήν πως έπειθε περισσότερο  από τους αντιπάλους του πως μπορούσε να δρομολογήσει λύσεις για την περιοχή. Ακόμα κι αν τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν λύνονταν άμεσα...

Έφτασε το τέλος του 2018 και ενώ ο Γρ. Κωνσταντέλλος είχε έτοιμα ψηφοδέλτιο και πρόγραμμα στο χώρο της αντιπολίτευσης επικρατούσε το χάος. Αφού είχαν αναλωθεί επί μία τετραετία να περιμένουν αν θα δραστηριοποιηθεί σοβαρά ο  Σπ. Πανάς – που δεν θα το έκανε ποτέ τελικά και θα δούμε παρακάτω γιατί – κατόπιν άρχισε η αναζήτηση  «Σωτήρων». Φυσικά και η τακτική αυτή πέρα από σπατάλη χρόνου απέδειξε και το έλλειμμα των στελεχών που συντάχθηκαν  πίσω από τον Κασιδόκωστα  πρώτα και τον Πανά στη συνέχεια. Στις συνθήκες που είχαν ήδη  δημιουργηθεί κανείς από όσους βολιδοσκοπήθηκαν ( Δούκας, Σωπήλης, Κούγιας ,Αναστασίου)  δεν επιχείρησε ούτε καν να εκδηλώσει ενδιαφέρον ουσιαστικό. Εξαίρεση ο Δ. Τζιώτης που μέχρι και το παρά ένα έκανε σχέδια επί χάρτου , μαζεύοντας γύρω του συνομιλητές και ενδιαφερόμενους αλλά εγκατέλειψε. Όχι μόνο γιατί δεν είχε σοβαρές ελπίδες  για κάτι καλό αλλά κυρίως γιατί πρώτιστα το ενδιαφέρον του ήταν και η πρόταση που κατέθεσε αποχωρώντας για την «Αθηναϊκή Ριβιέρα». Αλλά σε αυτό θα επιστρέψουμε …

Αποτέλεσμα όλου αυτού του χαοτικού τοπίου , ήταν να μετακινούνται μέχρι το Μάρτιο ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι σύμβουλοι από το χώρο της αντιπολίτευσης  από τον έναν επικεφαλής στον άλλο. Άλλοι να επιλέγουν την απόδραση στα ψηφοδέλτια της Περιφέρειας ( περιπτώσεις  Κιούκη , Δόγκα) ή την τιμητική αποστρατεία στα τοπικά Συμβούλια ( περίπτωση Κοντονή) . Αφού όλοι προηγουμένως είχαν εμπλακεί σε σχεδιασμούς και διαβουλεύσεις , κενές όμως πραγματικού περιεχομένου. Όλα αυτά ενώ ο Κωνσταντέλλος άλωνε τους συνδυασμούς των άλλων,  αποσπώντας στελέχη. Αυτό δεν είχε μόνο να κάνει με το ότι εξασφάλιζε δυνατές υποψηφιότητες σε όλες τις δημοτικές ενότητες αλλά κυρίως έκοβε τη δυνατότητα να έχουν οι πιθανοί αντίπαλοι αναγνωρίσιμα πρόσωπα στα ψηφοδέλτια που θα ετοίμαζαν. Το Blitzkrieg(*) του Γρ. Κωνσταντέλλου σε πρώτη φάση είχε απόλυτη επιτυχία. Μέχρι να οργανωθούν στην αντιπολίτευση αυτός βρίσκονταν ήδη στο προεκλογικό δρόμο. Το αποτέλεσμα ήταν ,την ημέρα κατάθεσης ψηφοδελτίων, ο Κωνσταντέλλος να έχει αντιπάλους (εκτός των δύο αριστερών ψηφοδελτίων που έχουν όμως μια δεδομένη δυναμική) από τον εγγύ πολιτικό χώρο του, τους Δαβάκη, Σίνα και Δασκαλάκη. Ακριβώς αυτούς που ήθελε για αντιπάλους...

Είχε ήδη ειπωθεί αλλά το επαναλαμβάνω προς εμπέδωση πως ο Κωνσταντέλλος ξεκινούσε με αφετηρία το 35% του 2014. Με δεδομένο πως ένα 46% ακόμα δεν θα συμμετείχε στις εκλογές του 2019 ( Πανάς και Δόγκας) , λέγαμε πως βάσιμα διεκδικεί ένα σοβαρό κομμάτι  από αυτό. Κυρίως γιατί   «δεν είναι αντίθετο αλλά μάλλον θετικά διακείμενο σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν τις πολιτικές που εφαρμόζει στο Δήμο»(sic). Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει πως ο Κωνσταντέλλος αποτελούσε και το 2014 την καλύτερη δεύτερη επιλογή για μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων. 

Αυτό η αντιπολίτευση δεν το αντιλήφθηκε ποτέ...  

Αφού ποτέ δεν φάνηκε στον ορίζοντα μια καλή πρώτη επιλογή, οι ψηφοφόροι αυτοί θα κατέληγαν στη δεύτερη καλύτερη….

Πολλοί λένε πως ο Δήμαρχος κέρδισε λόγω των έργων που έκανε. Έργα έκανε όντως. Όχι τόσα πολλά όσα θέλει να παρουσιάζει αλλά και πολλά συζητήσιμα για το πώς έγιναν. Κι έτσι όμως τα έργα αυτό που κατοχύρωναν είναι το προβάδισμα του, όχι το 72%.

Κάμποσοι ισχυρίζονται πως η αντιπολίτευση δεν κατέθεσε πρόταση απέναντι στον Γρ. Κωνσταντέλλο. Κινήθηκε λένε σε μία στείρα άρνηση. Εδώ βρίσκεται η βασική μου αντίρρηση. Η αντιπολίτευση δεν αμφισβήτησε ούτε τελεία από τις πυρήνα τις πολιτικής του Κωνσταντέλλου. Απέναντι σε μια σειρά μείζονα ζητήματα πρόσθετε επισημάνσεις ή αμφιβολίες που όμως δεν απαντούσαν σε τίποτε στο κυρίαρχο. Αστέρας , Παραλίες , αναπλάσεις , ελεύθεροι χώροι ψηφίστηκαν από το 90% του Δημοτικού Συμβουλίου. Αν κάτι έμπαινε σε συζήτηση αυτό ήταν μια κενή περιεχομένου συνθηματολογία. « Ριβιέρα με Διατήρηση του οικιστικού χαρακτήρα» , « Προνόμια στους Δημότες στις Παραλίες», που αν δεν μπορεί κάποιος να τους δώσει περιεχόμενο ακούγονται και είναι καρικατούρα αντιπολίτευσης. Ακριβώς γι’ αυτό κιόλας όταν ο κόσμος ο ίδιος ζητούσε πειστικές αντιπροτάσεις , εύκολα κατέφευγαν στη δαιμονολογία , τις θεωρίες συνωμοσίας  ή τα σκάνδαλα.

Ο Γρ. Κωνσταντέλλος κέρδισε και μάλιστα με τέτοιο ποσοστό γιατί πέρα από ικανός μάνατζερ- Δήμαρχος έδωσε κι ένα στόχο, μια εικόνα στους ψηφοφόρους πείθοντας τους πολλούς όχι μόνο ότι είναι προς το συμφέρον τους αλλά ότι αυτός μπορεί να το δρομολογήσει την υλοποίηση του καλύτερα από τον καθένα.  Ο στόχος , το όραμα Κωνσταντέλλου είναι «ο Δήμος – πρότυπο στην Αθηναϊκή Ριβιέρα». Αυτή τη μεγάλη ιδέα πλάσαρε ικανότατα ο Δήμαρχος. Σε αντιστοιχία δείτε το σαν το όραμα της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Σε αυτό το στόχο στρατεύθηκαν όλοι οι ισχυροί παράγοντες της περιοχής γιατί βλέπουν να ανοίγεται μπροστά τους ένα τεράστιο πεδίο κερδοφορίας. Αυτοί πείστηκαν πρώτοι πως πρέπει να στηρίξουν την εκλογή του Κωνσταντέλλου και το έκαναν.  Στρατεύτηκαν όσοι κατέχουν το know-how της προώθησης και ανάπτυξης αυτού του μοντέλου. Είτε ασχολούμενοι με το τουριστικό προϊόν ( βλ. Πανάς που στήριξε ανοιχτά κιόλας ) ή με το απόλυτα απαραίτητο στην περίπτωση προωθητικό κομμάτι ( βλ. Τζιώτης , που μην αμφιβάλει κανείς ότι θα ξαναβρεθεί στο προσκήνιο). Κυρίως όμως, για πολλούς λόγους, σε κάθε περιοχή του Δήμου πιστεύουν πως μπορεί με την ανάπτυξη αυτού του τύπου να ωφεληθούν και οι ίδιοι. Η γη θα πάρει αξία, οι τοπικές επιχειρήσεις θα δουλέψουν περισσότερο , κόσμος θα βρει εργασία στις νέες θέσεις  που θα προκύψουν. 

Τι μένει από αυτές τις εκλογές; Ο Γρ. Κωνσταντέλλος κάνει σκόνη  τους αντιπάλους του. Όχι μόνο όμως. Κυρίως κάνει θρύψαλα  ένα σύστημα τοπικής πολιτικής που είχε δημιουργηθεί  ήδη κάπου στη δεκαετία του ’90 όταν οι πολιτικές και ιδεολογικές μάχες άρχισαν να φθίνουν. Ένα σύστημα που κυριαρχούσαν οι παράγοντες που περιοδεύουν τη δημοφιλία τους και αν δεν συμφωνούν σε κάτι κατεβαίνουν και για Δήμαρχοι και  που πολιτεύονται με το όνομα τους και μόνο. Αυτοί  τελείωσαν και ο Δ. Δαβάκης είναι  ο τελευταίος αυτής της κατηγορίας. Ας μην ξεγελά η μικρή του άνοδος από το 2014. Στην πραγματικότητα μόλις το 1/12 των διαθέσιμων να αναζητήσουν άλλη λύση κατάφερε να πείσει. Δεν είναι επιτυχία ούτε δείχνει πως έχει βάσεις για το μέλλον.   Το πρότζεκτ -  Ριβιέρα δεν επιτρέπει περιττά ρίσκα εξαιτίας της προσωπικής φιλοδοξίας του ενός και όποιος δεν ακολουθεί θα περιθωριοποιείται.

Πραγματικός αντίπαλος μπορεί να είναι μόνο η Αριστερά. Που όμως όσο και αν φιλότιμα προσπάθησε, δεν κατάφερε να υπερβεί τον εαυτό της και έμεινε καθηλωμένη σε ποσοστά αθροιστικά. Η μόνη δυνατότητα που έχει να υπερβεί το στενό κύκλο υποστηρικτών της είναι να καταφέρει να απευθυνθεί πλειοψηφικά να αναδείξει τα αδιέξοδα του μοντέλου-φούσκα της Αθηναϊκής Ριβιέρας και να καταθέσει ένα πειστικό εφ όλης της ύλης πρόγραμμα.

 Αυτό όμως είναι μια συζήτηση που δεν θα γίνει εδώ.

Υ.Γ. Όλα καλώς καμωμένα λοιπόν; Πάντα υπάρχει ένα πρόβλημα. Ο Γρ. Κωνσταντέλλος για να εξασφαλίσει αυτό το 72% ή έστω την αυτοδυναμία έκανε εκπτώσεις σε μια ουσιαστική ανανέωση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Οι δημοτικοί Σύμβουλοι του άνετα θα είχαν μια θέση στο τοπικό μας μουσείο αυτοδιοίκησης. Οι ίδιοι που παρακολουθούν βουβοί τις συνεδριάσεις , που συνωστίζονται σε εκδηλώσεις   , οι ίδιοι που ο κόσμος ο ίδιος ακόμα και ψηφοφόροι του Δημάρχου θεωρεί βαρίδια.

(*) Blitzkrieg: Ολοκληρωτικός πόλεμος. Έτσι ονόμασαν οι δημοσιογράφοι την τακτική των Ναζί στον 2^ο Παγκόσμιο πόλεμο. Μια τακτική που βασίζονταν στην επίθεση με συνδυασμό μέσων και ταχύτητα ελιγμών ώστε να αποδιοργανώσει την άμυνα των αντιπάλων και τη δυνατότητα τους να ανασυνταχθούν.