Παρακολουθώντας τη μάχη Δαβάκη - Κωνσταντέλλου.

Σε μια προεκλογική περίοδο οι λεκτικές υπερβολές, η δημιουργία εντυπώσεων και η παρουσίαση μιας υποκειμενικής αλήθειας από τους υποψηφίους δεν είναι κάτι σπάνιο. Το αντίθετο μάλιστα, αυτό είναι ο κανόνας. Με αυτό ως δεδομένο ας δούμε την κοκορομαχία μεταξύ Κωνσταντέλλου - Δαβάκη στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο.

Πολλοί μίλησαν για παρατυπίες στο πως εξελίχθηκε η διαδικασία, χωρίς πάντως να εξηγούν που ακριβώς βρίσκεται το παράτυπο. Θεωρώ πως στα Δημοτικά Συμβούλια πρέπει να διεξάγεται πολιτική συζήτηση και να γίνονται πολιτικές τοποθετήσεις. Δεν είναι επιτροπή διαχείρισης των δημοτικών θεμάτων αλλά το κατεξοχήν πολιτικό όργανο του Δήμου. Συνεπώς, ήταν πολιτική η τοποθέτηση του Δημάρχου και ως τέτοια οφείλουμε να την αντιμετωπίζουμε. Το σύνηθες βέβαια ( εθιμικό αλλά όχι θεσμικό) είναι ο Δήμαρχος να ανακοινώνει ή να τοποθετείται στην αρχή της συνεδρίασης. Στο σχεδιασμό του όμως ήταν η συγκεκριμένη τοποθέτηση να μετατοπιστεί μετά το τέλος των ερωτήσεων στη διαδικασία της προ ημερησίας συζήτηση και πριν τα θέματα. Μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη δυνατή θέαση στη ζωντανή μετάδοση του Δημοτικού Συμβουλίου από το διαδίκτυο.  Αν κάτι βρίσκω μεμπτό στην διαδικασία είναι η στάση του Προέδρου που άργησε να εγκαλέσει στην τάξη κάποιους συμβούλους της πλειοψηφίας που διέκοπταν συνεχώς τον Δ. Δαβάκη. Επιπλέον ο Πρόεδρος υπέπεσε και σε δεύτερο ατόπημα καθώς οχυρώθηκε πίσω από το γραμμα του νόμου μοιράζοντας χρόνο στις τοποθετήσεις του Δημάρχου και των άλλων επικεφαλής των παρατάξεων. Θα έπρεπε να έχουν όλοι ίσο χρόνο να επιχειρηματολογήσουν. 

Δεν έχει τόσο νόημα να μπει κανείς στην ουσία όσων ακούστηκαν. Ούτε να ζυγίσουμε ποιος λέει ψέματα και ποιος αλήθειες.  Προεκλογική περίοδος είναι εξάλλου και καθένας κρίνεται καθημερινά για όσα έκανε ή δεν έκανε , για όσα λέει ή δεν λέει. Έχει μια σημασία όμως να διερευνήσουμε γιατί ο Γρ. Κωνσταντέλλος βάζει τακτικά στο στόχαστρο του το Δ. Δαβάκη Θεωρητικά μιλώντας αυτό δεν εξηγείται καθώς ο συνδυασμός Δαβάκη στα χαρτιά φαίνεται πιο αποδυναμωμένος σε σχέση με το 2014 έχοντας υποστεί μια σημαντική αφαίμαξη στελεχών που μετακινήθηκαν στο στρατόπεδο Κωνσταντέλλου. Η μόνη εξήγηση είναι πως ο Δήμαρχος θέλει να καταστήσει το Δαβάκη ως τον πόλο που θα απορροφήσει την όποια δυσαρέσκεια υπάρχει απέναντι στην πολιτική του. Υπολογίζοντας πιθανά πως ακόμα κι αν τον διαφημίσει καθιστώντας τον ως τον κύριο αντίπαλο, τα περιθώρια ανόδου του είναι περιορισμένα. Θεωρεί πιθανά πως η ροπή του Δαβάκη στην καταγγελία και τον λαϊκισμό τον ευνοεί. Αλλά και το γεγονός πως δεν είναι και ο Δαβάκης άμοιρος ευθυνών για ότι έγινε ή δεν έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια στην περιοχή του δίνει πόντους. Ας μην παραβλέπουμε πως και ο Κωνσταντέλλος και ο Δαβάκης είναι προϊόντα του ίδιου συστήματος.Η τακτική Κωνσταντέλλου λοιπόν αποσκοπεί στο να υποδειχθεί ο <<εύκολος>> Δαβάκης παρά ο πιθανά <<δυσκολότερος>> Τζιώτης που όσο κινείται κάτω από το ραντάρ μόνο συμπάθειες κερδίζει. Μένει να δούμε πόσο θα αποδώσει αυτή η τακτική. 

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον...Η μονομαχία τους στο Δημοτικό Συμβούλιο συνέβαλλε ώστε να σηκωθεί έστω και λίγο το πέπλο σιωπής που σκεπάζει την πραγματικότητα που ισχύει διαχρονικά στην περιοχή. Το ρόλο που παίζουν τα συμφέροντα των ισχυρών του πλούτου και τον έλεγχο που ασκούν στους δημοτικούς συνδυασμούς. Την ιδιοτέλεια κάποιων συμβούλων που πολιτεύονται με στόχο τη διασφάλιση των ατομικών τους συμφερόντων.Την ταύτιση τους με αντικρουόμενα συμφέροντα για τις εκκλησιαστικές εκτάσεις. Τη συμμετοχή όλων τους στις διαχρονικές αμαρτίες που πλήττουν την περιοχή.   
Έτσι όμως συμβαίνει όταν οι πρώην συνεταίροι στο συνδυασμό Μάντεση χωρίζουν τους δρόμους τους. Ο ένας αποκαλύπτει τον άλλον και βγαίνουν τα άπλυτα τους στη φόρα.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια