Δημοτική Συγκοινωνία: Εσιτήριο σε Διαδρομή Αποτυχίας;

Εννιά μήνες μετρά ήδη η Δημοτική Συγκοινωνία στο Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Ένα έργο πολυαναμενόμενο και απαραίτητο σε ένα Δήμο που ένα τέτοιο εγχείρημα έχει εξαρχής υψηλό βαθμό δυσκολίας.
Γιατί παράγοντες δυσκολίας είναι η θέση του Δήμου στην άκρη του λεκανοπεδίου, η μεγάλη του έκταση και η ύπαρξη αρκετών συνοικιών του που δεν μπορούν να καλυφθούν με επάρκεια από τις Αστικές Συγκοινωνίες της πρωτεύουσας.

Προφανώς το διάστημα αυτών των μηνών δεν προσφέρεται για τελικά συμπεράσματα. Είναι όμως χρήσιμο σαν οδηγός για να βελτιωθεί η λειτουργία της Δημοτικής Συγκοινωνίας , να εντοπιστούν αδυναμίες , να μπορέσει με τις κατάλληλες παρεμβάσεις να επιτελέσει πιο αποτελεσματικά το έργο της.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Δήμου το κόστος λειτουργίας της Δημ. Συγκοινωνίας ανέρχεται σε περίπου 250.000 Ευρώ ανά έτος, 685 ευρώ ανά ημέρα δηλαδή.

Σύμφωνα πάλι με πρόσφατα στοιχεία όπως δημοσιεύτηκαν στον τοπικό Τύπο ο αριθμός των επιβατών ανήλθε σε 4000 το μήνα. Λεπτομέρεια η λέξη «ανήλθε» που σημαίνει πως ήταν λιγότεροι στους πρώτους μήνες. Για να δώσουμε όμως το πλεονέκτημα ας υποθέσουμε πως ήταν 4000 επιβάτες κάθε μήνα από την αρχή της λειτουργίας της. Άρα 133 επιβάτες ανά ημέρα λειτουργίας.

Πρώτο στοιχείο, ακόμα και εννέα μήνες μετά σε ένα δήμο με διάσπαρτες υπηρεσίες σε τρείς δημοτικές ενότητες,  με συγκεκριμένα εσωτερικά σημεία συγκέντρωσης δραστηριοτήτων, ο αριθμός παραμένει μικρός. Πολύ χαμηλός για ένα Δήμο με πληθυσμό πάνω από 50.000 κατοίκους.
Δεύτερο στοιχείο που προκύπτει από την απλή διαίρεση του  685 με το 133 είναι πως το κόστος ανά μετακινούμενο είναι 5,15 Ευρώ. Ο Δήμος δηλαδή επιδοτεί κάθε μετακίνηση με ποσό υπέρ-τριπλάσιο της τιμής του αστικού εισιτηρίου των 1,40 Ευρώ. Περισσότερο ακόμα και από το ημερήσιο εισιτήριο των 4,5 Ευρώ. Γνώμη μου, πολύ καλά κάνει και επιδοτεί τη μετακίνηση αλλά θα πρέπει να φροντίσει με συγκεκριμένα μέτρα να αυξήσει σημαντικά τον αριθμό των επιβατών για να αποδίδουν τα ποσά που δαπανώνται. Η υπηρεσία είναι ακριβή. Παραμένει ερωτηματικό δε, αν θα συνεχίσει να έχει αυξητικές τάσεις ο αριθμός των μετακινούμενων αν μετά την πιλοτική λειτουργία επιβληθεί εισιτήριο και πόσο θα είναι αυτό. 

Εξαρχής είχαν επισημανθεί προβλήματα που θα καθιστούσαν τη Δημοτική συγκοινωνία μη πρακτική και ασύμφορη. Ο σχεδιασμός μεγάλων σε μήκος δρομολογίων ήταν το βασικό πρόβλημα. Κατά συνέπεια η ωριαία σχεδόν διέλευση από κάθε στάση με μόλις ένα όχημα ανά κυκλική διαδρομή. Σημαντικά μεγάλος χρόνος για αστικές μετακινήσεις. Αν ληφθεί υπόψη πως αρχικά ούτε οι χρόνοι διέλευσης είχαν προσδιοριστεί και αυτό αποτέλεσε έναν αποτρεπτικό παράγοντα για τους πιθανούς χρήστες. Οι παρεμβάσεις που έγιναν στην πορεία της πιλοτικής λειτουργίας, εστίασαν σε δευτερεύοντα ζητήματα. Στην ενημέρωση των πολιτών και την κατά το δυνατόν σταθεροποίηση των χρόνων διέλευσης των λεωφορείων ή στην κάλυψη περιοχών που είχαν μείνει εκτός του αρχικού σχεδιασμού όπως το Ασκληπιείο.
 Τα αποτελέσματα είναι οι αριθμοί που αναφέρθηκαν παραπάνω . Αριθμοί που όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να ωραιοποιήσει δεν κρύβουν το δομικό πρόβλημα που είναι η φιλοσοφία σχεδιασμού του έργου.
 Γιατί δεν επιλέχθηκε να λειτουργήσει έτσι ώστε σε αυτήν την πρώτη φάση να καλυφθούν επαρκώς περιοχές που πραγματικά έχουν ανάγκη να εξυπηρετηθούν συγκοινωνιακά , να συνδεθούν εύκολα και γρήγορα με βασικούς συγκοινωνιακούς κόμβους ή σημεία εξυπηρέτησης. Ήταν επιλογή της Δημοτικής Αρχής να έχει  ένα τόσο εκτεταμένο πεδίο δράσης που εκ των πραγμάτων θα καθιστούσε το μέσο μη εξυπηρετικό και άρα ελάχιστα ελκτικό για το χρήστη.

Ένα πρόβλημα λοιπόν πολιτικό και όχι τεχνικό.
Ένα πρόβλημα που προκύπτει από την επιλογή- ανάγκη  της Δημοτικής Αρχής να παρουσιαστεί το έργο , να μπει ως λεζάντα στο προεκλογικό πρόγραμμα.
Γιατί η φιλοσοφία του έργου είναι να περνάει η Δημοτική Συγκοινωνία – έστω και αυτό το ΕΝΑ λεωφορείο ανά γραμμή-  από κάθε δημοτική ενότητα, από κάθε γειτονιά σαν διαφήμιση. Σαν ένα κινούμενο διαφημιστικό πλαίσιο που θα υπενθυμίζει σε κάθε κάτοικο και αυριανό δυνητικό ψηφοφόρο πως το Έργο της Δημοτικής Συγκοινωνίας υλοποιήθηκε επί Δημαρχίας Γρ. Κωνσταντελλου.
Η πιλοτική λειτουργία της Δημοτικής Συγκοινωνίας δείχνει αδυναμίες. Αδυναμίες που θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα συνεχίσουν να βαραίνουν τα δημοτικά ταμεία χωρίς να προσφέρουν συγκοινωνιακό έργο. Είναι όμως αναγκαία στο Δήμο η ύπαρξη της και η ορθολογική λειτουργία της. Καθώς στη διάρκεια  της προεκλογικής περιόδου θα έχουμε και τα πρώτα της γενέθλια είναι σημαντικό όχι μόνο να ζητηθούν οι θέσεις όλων των υποψηφίων για το μέλλον της αλλά και οι προτάσεις τους για το πως πραγματικά μπορεί να γίνει αποδοτικότερη και χρηστική . Θα είναι ευθύνη του Δημάρχου και της Δημοτικής Αρχής – και όχι μόνο- αν το εγχείρημα της Δημοτικής Συγκοινωνίας βγάλει εισιτήριο σε διαδρομή αποτυχίας.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια