Κι Όμως...Ο Κωνσταντέλλος Φοβάται την Απλή Αναλογική





Η εξουσία δεν διαφθειρει...
Ο φόβος διαφθείρει...
Ίσως ο φόβος απώλειας της εξουσίας...

Τζ. Στάινμπεκ (Αμερικανός συγγραφέας)


Ακούγοντας τον Δήμαρχο στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο να επαναλαμβάνει ξανα και ξανα, << ...δεν φοβάμαι την απλή αναλογική >>, το παραπάνω ρητό του σπουδαίου αμερικανού συγγραφέα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. 

Γιατί όσο κι αν ο Γρ. Κωνσταντελλος ηθελε να ξορκίσει τους φόβους του για το εκλογικό συστημα της απλής αναλογικής που εισάγει η κυβέρνηση στις αυτοδιοικήτικές εκλογές, ο εκνευρισμός του  , οι εκφράσεις του και η γενικότερη στάση του έδειχναν ακριβώς τα αντίθετα.

Φοβάται λοιπόν, την απλή αναλογική  ο Κωνσταντέλλος. 
Οχι όμως για τον εαυτό του. Αναφισβήτητα είναι φαβορί για τις επόμενες δημοτικές εκλογες.  Είναι εν ενεργεία δημαρχος με όλα τα προεκλογικά πλεονεκτήματα που δίνει η θέση. Ακόμα και η παραταξή, του που δεν διαθέτει και τα ποιοτικότερα στοιχεία,  μπορεί ελλείψει αντιπάλου να κερδίσει (επιτέλους!!!)  την πρώτη θέση την πρώτη  Κυριακή. Δεν διαφαίνεται επίσης,  για την ώρα πάντα, ισχυρός αντιπαλος στον ορίζοντα , ικανός να του στερήσει την πρωτιά και μια επόμενη δημαρχιακή θητεία την δεύτερη Κυριακή. 

Τι φοβάται όμως από την απλή αναλογική;

Φοβάται ότι , πιθανότατα δεν θα έχει την απόλυτη εξουσία να αποφασίζει ερήμην των δημοτικών συμβούλων και κυρίως των δημοτών. Αναγκαστικά θα πρέπει να αναζητήσει συναινέσεις , συμμάχους , κοινό τόπο συνεννόησης. Μπορεί να το κάνει; Αμφίβολο, αν κρίνουμε από την ως τώρα αλαζονική και υπεροπτική συμπεριφορά του απέναντι στην αντιπολίτευση. 

Φοβάται ότι το συστημα εξουσίας της περιοχής δεν θα είναι ευκολο να ελέγχει προσωπα και καταστάσεις με ενα αναλογικό εκλογικό συστημα.  Η διαχρονική υπερεξουσία κυρίως της Βούλας που εξεφραζε καποτε ο Μάντεσης , σημερα ο Κωνσταντέλλος ή ακόμα και οι ευπροσάρμοστοι σε καταστάσεις προεστοί τη Βάρης και της Βουλιαγμένης θα αναζητήσουν νέες ισορροπίες. Άρα και ο ρόλος του Γρ. Κωνστατέλλου ως εκφραστή του συστήματος αυτού δεν θα είναι πιά τόσο σημαντικός. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση...

Φοβάται τη δυνατότητα άμεσης εκφρασης των δημοτών. Πήρε μια γευση της στη Βουλιαγμένη όταν επιχείρησε να περάσει την ανακατασκευή της πλατείας αγνοώντας τις επιθυμίες των κατοίκων. Επανέφερε το θέμα προς ψηφιση παρότι είχε δεσμευτεί προσωπικά και δημόσια ότι όποιες αλλαγες θα συζητιόνταν εκ νέου με τους πολίτες. Η δυνατότητα συμμετοχής στα δημοτικά πράγματα περισσότερων απόψεων δεν  ελέγχεται ενω η παράλληλη εισαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων περιπλέκει τα πράγματα για όποιον , σαν τον νυν Δημαρχο , ανδρώθηκε πολιτικά στη λογική <<αποφασίζουμε και διατάζουμε>>. 

Φοβάται πως με την απλή αναλογική και ταυτόχρονα τον περιορισμό του αριθμού των υποψηφίων δεν θα είναι τόσο απλή υπόθεση το παζάρι με σόγια , παρέες και συμφέροντα. Θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ λιγότερων , δυσαρεστώντας όμως άλλους που θα μείνουν απέξω. Τα ψηφοδέλτια θα έχουν πλέον μια σημασία καθώς ο ρόλος των δημοτικών συμβούλων θα είναι αναβαθμισμένος. Δεν θα χρησιμεύουν ως πασαρέλα υποψηφίων , ούτε θα εχει νόημα ποιος καταφερε να πεισει περισσότερους. Από τους 96 που συμπεριέλαβε στα ψηφοδέλτια το 2014, λιγότεροι από τους μισούς θα βρούν <<θέση στον ήλιο>> το 2019. Τι θα κάνουν οι υπόλοιποι; 

Για αυτούς τους λόγους επιστρατεύει το επιχείρημα της ακυβερνησίας. Ενω η τετραετής εμπειρεία του ως Δήμαρχος θα έπρεπε να του έχει μαθει πως καμία σημαντική απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν υπερψηφίστηκε μόνο από την παράταξη του. Όλες περασαν με ποσοστά άνω του 66% που είναι οι έδρες που σημερα καταλαμβάνει ο συνδιασμός του. Αποδειξη πως στον πυρήνα των πολιτικών που εφαρμόζονται η πλειοψηφία συμφωνεί. Γι' αυτά όμως κουβέντα...
Ή ακόμα το επιχείρημα της συναλλαγής και των συμφωνιών κάτω από το τραπέζι. Τα λέει αυτά δε,  ο επικεφαλής παράταξης που μοιραζε καρέκλες σε πλανόδιους υποψηφίους , δυσαρεστημένους που δεν έγιναν Παναδες στη θεση του Κασιδόκωστα ή δεν εξασφάλισαν θεση Αντιδημάρχου , Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου κ.ο.κ.  Εκτός και αν αποτελεί συναλλαγή η συμφωνία παρατάξεων , ομάδων ή προσώπων πάνω σε κοινά συμφωνημένα προγραμματα και στόχους για την επόμενη μέρα στο Δήμο. 

Η μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβερνηση στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί παρά μια προσπάθεια εμπέδωσης της κυρίαρχης λογικης όπως αυτή εκφράζεται στην εποχή των μνημονίων. Δεν αίρεται σε καμία περίπτωση η πολιτική που καθηλώνει τους Δήμους σε αδυναμία να ασκήσουν πραγματικό έργο προς όφελος των πολιτών. Ενισχύει παραλληλα  με πολλούς τρόπους τη θεση τους ώς μηχανισμούς μεταφοράς των βαρων στη λαική πλειοψηφία. Αν υπάρχει ένα θετικό αυτό είναι η απλή αναλογική που δινει τη δυνατότητα έκφρασης σε όμαδες που σημερα αποκλείονται από την ενεργή θεσμική συμμετοχή και περιορίζονται ίσως σε ρόλο διαμαρτυρίας.  

Κανένα εκλογικό συστημα, ούτε κάν η απλή αναλογική δεν αποτελεί πανάκεια για την εμβάθυνση της Δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο. Μπορεί όμως να αποτελέσει εργαλείο και δυνατότητα ανάπτυξης της συμμετοχής και διεκδικήσεων tων πολιτών.
Αυτό είναι που πραγματικά φοβούνται οι κάθε λογής Κωνσταντέλλοι ...




Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια