Προ-προεκλογικοί ελιγμοί στα 3Β

Αποχωρήσεις και ηχηρές ανεξαρτητοποιήσεις.

Συζητήσεις και ατμόσφαιρα σκανδαλολογίας. 

Έργα και << έργα>> .

Επικοινωνία και προπαγάνδα…

     Όλα τα παραπάνω, ταυτόχρονα με τη αναμονή ενός νέου εκλογικού νόμου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση χαρακτηρίζουν την έναρξη της 4^ης χρονιάς της θητείας του Γρ. Κωνσταντέλλου στη Δημαρχία της Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης. Αν και διαπιστώνεται από όλους μια προ –προεκλογική κινητικότητα , στην πραγματικότητα αυτή υπάρχει από την επόμενη των εκλογών του 2014. Το οριακό αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών διατήρησε όλους , εκλεγμένους αλλά και κυρίως τους πολίτες σε κατάσταση επιφυλακής.

     

Πόλη για να ζεις…βλέπε Κωνσταντέλλος.

Σε αυτή τη χρονική στιγμή είναι επιτακτική η αναγκαιότητα , η δημοτική αρχή να αναδείξει το έργο της , να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά τα αποτελέσματα της δουλειάς της. Δεν απέφυγε τα λάθη και χειρίστηκε περισσότερο επικοινωνιακά παρά ουσιαστικά το έργο της. Καθίσταται λοιπόν κρίσιμη η επανάκτηση της εμπιστοσύνης μιας μερίδας των πολιτών που φαίνεται δυσαρεστημένη από τις επιλογές και κυρίως τις προτεραιότητες της διοίκησης. Αυτό επιδίωξε και η κυκλοφορία του απολογιστικού - προεκλογικού φυλλαδίου μέσα στο καλοκαίρι. Αν και η υπερέκθεση σε αυτό του προσώπου του Δημάρχου και η ταυτόχρονη εξαφάνιση του συνδυασμού μάλλον αποπροσανατόλισε πολλούς σχετικά με τις προθέσεις του Γρ. Κωνσταντελλου. Γεγονός είναι ότι η Βουλιαγμένη παραμένει <<αχίλλειος πτέρνα >> για την Πόλη για να Ζεις ενώ στη Βάρη χρειάζονται περισσότερα από μεγαλοστομίες και επικοινωνιακά τρικ για να διατηρήσει δυνάμεις. Ας ληφθεί τέλος στα υπόψιν ότι ο               Κωνσταντέλλος δεν ξέφυγε ιδιαίτερα από την περπατημένη προηγούμενων δημάρχων ρίχνοντας βάρος στην Πλατεία ( και τα συμφέροντα γύρω από αυτήν) χωρίς αντίστοιχα να επιλύσει προβλήματα άλλων συνοικιών της Βούλας. Ο << Βουλιώτης >> Δήμαρχος όπως κατά κόρον προβλήθηκε για δύο εκλογικές αναμετρήσεις δεν έδειξε να ξεπερνά τα σύνορα της Πλατείας Ιμίων.

    Φυσικά η Δημοτική Αρχή έχει πλεονέκτημα καθώς και τα έργα της μπορεί να προβάλλει και έχει πολύ περισσότερες  δυνατότητες να τα διαφημίσει. Στα υπέρ του επίσης ότι η δημοτική πλειοψηφία είναι για την ώρα συμπαγής ( για την ώρα πάντα , στα 3Β είμαστε ας μην το παραβλέπουμε ). Αυτά τα πλεονεκτήματα  επιδιώκει ο Γρ. Κωνστανέλλος να διατηρήσει ως το τέλος. Να καταφέρει να βγει πρώτος ο συνδυασμός στην εκλογική μάχη για πρώτη φορά. Αλλά και ο ίδιος δεν μπορεί παρά να στοχεύει σε μια καθαρή πρωτιά. Δεν θα συμβαίνει πάντα να κερδίζει στο νήμα τη Δημαρχία ούτε πάντα θα εξαφανίζονται ψηφοδέλτια από εκλογικούς σάκους. 

Πολύ συζήτηση γίνεται κατά καιρούς για το αν υπάρχει αντιπολίτευση. Αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει τόσο όσο της επιτρέπουν οι συνθήκες. Είτε αυτές είναι η μικρή εκπροσώπηση της στο Δ.Σ. σε σχέση με την εκλογική της επιρροή ή η δυνατότητα να επικοινωνήσει τις θέσεις της με τους πολίτες. Τα κοινωνικά δίκτυα που για κάποιους αποτελούν κριτήριο ή μη ύπαρξης μόνο στο κομμάτι της επικοινωνίας μπορούν να συμβάλλουν.

Οι σκοτούρες  της ΑΚΙΒΒΒ

   Στην αντίπερα όχθη της πρώτης σε ψήφους ΑΚΙΒΒΒ, μόνο υπερβολικά αισιόδοξοι βλέπουν να υπάρχει κάποια κεφαλαιοποίηση κερδών από τις αστοχίες της Δημοτικής Αρχής και την αδυναμία της να δημιουργήσει μαζικό ρεύμα υποστήριξης. Αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό ως προσπάθεια να συμβάλλει η παράταξη είτε σε επίπεδο αλλαγής στην άσκηση πολιτικής είτε σε επίπεδο ύφους διοίκησης δεν αντιμετωπίζεται από τους πολίτες παρά σαν ένα διαρκές παραπολιτικό. Γιατί τέτοιο είναι , με τους σημερινούς όρους. Ο Σπ. Πανάς χαίρει εκτίμησης από πολλούς που προκρίνουν έναν ήπιο και  μετρημένο τόνο και λόγο στην αντιπολίτευση. Τι γίνεται όμως όταν αυτό εκλαμβάνεται ως απουσία ή χειρότερα παραίτηση; Ή ακόμη , η επίκληση της συνεννόησης και της ηπιότητας πόσο εξυπηρετεί ,  όταν δεν κατάφερε ως σήμερα να αναδείξει ως κύριο θέμα συζήτησης ούτε μία διαφωνία του στις επιλογές της Δημοτικής Αρχής; Επόμενο είναι μια τέτοια στάση να επιτρέπει σε κάθε έναν δημοτικό σύμβουλο της ΑΚΙΒΒΒ να πολιτεύεται ως μονάδα. Καθένας όπως αντιλαμβάνεται ή όπως θεωρεί πως του ταιριάζει. Επιθετικά ο Δ. Κοντονής , οικουμενικά η Μ. Σίνα , ο Δ. Κιούκης κάπου ενδιάμεσα πριν ανεξαρτητοποιηθεί και οι υπόλοιποι σε αναμονή που θα κάτσει η μπίλια. Αυτό που κανείς δεν κατάλαβε, ούτε ο Σπ. Πανάς βέβαια , ήταν πως με την αποχώρηση του Γρ. Κασιδόκωστα η παράταξη για να επιβιώσει έπρεπε να λειτουργήσει συλλογικά. Δεν το έκανε και πλέον συμπεριφέρεται ως κληρονόμος ενός πολιτικού κεφαλαίου που μόνο ροκανίζει χωρίς να αυξάνει.

Δαβάκης … σε ρόλο εξτρέμ

Ο Δ. Δαβάκης μετά από μια σύντομη πρώτη περίοδο μέλιτος ( έως παρεξήγησης) με τη Δημοτική Αρχή , βρήκε αντιπολιτευτικό βηματισμό. Δυναμικός και συχνά επιθετικός ανέδειξε με την εμπειρία του μια σειρά σημαντικά ζητήματα. Ίσως όχι τόσο σε κύριες πολιτικές επιλογές αλλά στο θέμα του ύφους της εξουσίας , χτυπώντας τον Γρ. Κωνσταντέλλο ακριβώς σε αυτό,  που δεν είναι το δυνατό του σημείο. Έχει την δυνατότητα επίσης να στηρίζεται στο Δ.Σ. από μια ακόμα φωνή – ο Σπ. Βαλάτας δεν έμεινε στη σκιά , αντίθετα προσέφερε με τις γνώσεις του κάποιες από τις μεστότερες τοποθετήσεις. Το σχεδόν 10% του συνδυασμού του στις προηγούμενες εκλογές, ίσως φαντάζει μικρό, σε μια περιοχή που επικρατεί γενικά , σε παραλλαγές , ένας ισχυρός διπολισμός. Όμως με τόσο ρευστό στην παρούσα φάση τον χώρο της αντιπολίτευσης,  δεν παύει να αποτελεί μια προίκα αξιοζήλευτη.

Το βαρόμετρο Δόγκας.

Ο Δημ. Δόγκας χρίστηκε από πολλούς ελπίδα για το μέλλον στα δημοτικά πράγματα. Λογικό αν σκεφτεί κανείς πως η πλειοψηφία όσων πρωταγωνιστούν είναι παρούσα από τη δεκαετία του ’90. Ένας τόσο νέος υποψήφιος φέρνει εκ των πραγμάτων άλλον, πιο φρέσκο αέρα. Ο Δόγκας ξεκίνησε δυνατά ,κατέθεσε ενδιαφέρουσες ιδέες και προτάσεις και – σημαντικό στην εποχή μας – με ευκολία στην επικοινωνία. Δεν έδειξε όμως σταθερότητα. Λίγο το ενδιαφέρον του για την κεντρική πολιτική σκηνή , λίγο οι άλλες δραστηριότητες του  τον αποπροσανατόλισαν. Επιπρόσθετα , δεν είναι πάντα διαβασμένος και κυρίως δεν εμβαθύνει στα τρέχοντα θέματα με μια ροπή να τα προσεγγίζει επιφανειακά. Επιπλέον οι δημόσιες τοποθετήσεις του για διάφορα , όχι πάντα τοπικά , θέματα της επικαιρότητας δεν ήταν πάντα πετυχημένες και μάλλον κακό έκαναν παρά τον βοήθησαν. Αν τολμήσουμε μια πρόβλεψη, ο Δόγκας θα έχει θέση στο τραπέζι των διεργασιών της αντιπολίτευσης. Θα μπορούσε να έχει καλύτερη , για την ώρα όμως δεν μπορεί…

Η παρουσίαση προσώπων , έως εδώ δεν έγινε τυχαία. Όλοι τους με διάφορες παραλλαγές κινούνται σε κοινό πολιτικό άξονα στηρίζουν παραπλήσιες πολιτικές σε κομβικά ζητήματα. Δεν είναι τυχαίο πως σε τέτοια ζητήματα είχαν κοινή στάση σε σημαντικές ψηφοφορίες στο Δ.Σ. Με δεδομένο τον πολιτικό χάρτη της περιοχής και την κοινωνική σύνθεσή της δεν αποτελεί έκπληξη. Υπάρχουν όμως και οι <<άλλοι>> … Μειοψηφία μεν αλλά έδωσαν  σε κάποιες στιγμές τον δικό τους τόνο, συχνά υψηλό.

Πασακυριάκος …. Κόντρα στο κύμα

Αν ο Κ. Πασακυριάκος και η Λαϊκή Συσπείρωση είχαν συχνότερη παρουσία στα Δ.Σ. και δυνατότητα να προβάλλουν πιο τακτικά τις θέσεις τους θα μιλάγαμε συχνότερα γι’ αυτόν. Σταθερότητα στις θέσεις  που δεν επιδέχονται δεύτερης ερμηνείας, ουσιαστικές παρεμβάσεις, συγκροτημένος λόγος. Επιπλέον ο μόνος που ανέδειξε και θέματα που δεν ήταν αμιγώς τοπικά. Αυτά όμως είναι μισή επιτυχία όταν γίνονται σποραδικά και κυρίως όταν ακόμα και στα 3Β , ακολουθεί τη συνταγή απομόνωσης , καμίας εμπλοκής ή συνεννόησης πέρα από τον στενό κομματικό περίγυρο του ΚΚΕ. Αυτά ούτε χειροπιαστά πολιτικά αποτελέσματα παράγουν αλλά δεν βοηθούν ούτε τη διεύρυνση του ακροατηρίου. Σε κάθε περίπτωση είναι μια παρουσία που προσφέρει στα τοπικά πράγματα έναν άλλον ορίζοντα. 

Ο … καλός μαθητής Ματόπουλος

Η ΡΙΚΙΠ, ένας συνδυασμός γέννημα της περιόδου της κρίσης κέρδισε τη θέση της στο Δ.Σ. σαν ομάδα. Χωρίς λαμπερό υποψήφιο και προβεβλημένα πρόσωπα. Αυτό από μόνο του είναι επιτυχία , στο προσωποκεντρικό περιβάλλον που κυριαρχεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αν δε παρομοιάζαμε την αίθουσα του Δ.Σ. με σχολική τάξη , ο Θ. Ματόπουλος αυτοδίκαια θα ήταν ο απουσιολόγος. Πάντα παρών, προετοιμασμένος , διαβασμένος και ενημερωμένος. Όποιος παρακολουθεί συνεδριάσεις συχνά μένει με την εντύπωση πως μόνο αυτός διάβασε τα θέματα και προετοιμάστηκε κανονικά και όχι πέντε λεπτά πριν την έναρξη. Μια εποικοδομητική παρουσία που συχνά ξεχώρισε προβάλλοντας μια διαφορετική πρόταση. Οι δυσκολίες του πρωτάρη όμως είναι η επόμενη μέρα. Η ΡΙΚΙΠ περισσότερο από άλλους δέχεται την αντανάκλαση της κεντρικής σκηνής. Ένα σημαντικό μέρος των φίλων της βρέθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Τον παλιό όμως , όχι τον νέο κυβερνητικό. Είναι στοίχημα λοιπόν πόσο εύκολα θα συνεχίσει από τη μία να μπορεί να διατυπώνει μια διαφορετική πρόταση σε τοπικό επίπεδο τη στιγμή που σε κεντρικά θέματα θα εμφανίζεται ως φορέας αντιδραστικών και βαθιά αντιλαϊκών πολιτικών.  

Η κινητικότητα που έχει ξεκινήσει περιλαμβάνει κι άλλες κινήσεις και πρόσωπα. Μη εκλεγμένους υποψηφίους ,πρόσωπα με παρουσία στα κοινωνικά δρώμενα ακόμα και φορείς μια τελείως διαφορετικής αντίληψης. Οι αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος δίνουν δυνατότητες και ευκαιρίες να ξεδιπλωθούν και να εκπροσωπηθούν όλες οι απόψεις. Τα ερωτήματα  που θα συνεχίσουν τελικά να ζητούν απάντηση όμως είναι, << Ποια αντιπολίτευση;>> και κυρίως << Ποιά Δημοτική Αρχή;>>. Σε αυτά οι πολίτες οφείλουν να απαντήσουν οι ίδιοι αλλά και να ζητήσουν από όλους απαντήσεις.